Wycieczka urodzinowa do czerwonego Vilafamés
Hej! Całkiem niedawno wybraliśmy się na wycieczkę do Vilafamés. Jest to mała miejscowość, położona niedaleko kurortów Oropesa del Mar i Benicàssim, w bliskiej odległości do lotniska Castellón. Według źródeł internetowych Vilafamés, Morella i Peñíscola to top 3 najpiękniejsze miejscowości naszego regionu. Podróż na miejsce zajęła nam mniej niż godzinę.
Vilafamés to maleńkie miasteczko liczące nieco mniej niż 2.000 mieszkańców. Pewnie nie zaskoczy Was fakt, że położone jest na wzgórzu, na szczycie którego dumnie wznoszą się mury zamku. Udowodniono, że obszar ten zamieszkiwany był przez wiele tysiącleci. Najstarsze szczątki ludzkie, które znaleziono w pobliskich jaskiniach, pochodzą sprzed 80.000 lat! Sama wioska jest znacznie młodsza, a jej najstarsze elementy, takie jak zamek, czy też części starego miasta liczą sobie 1.000 lat.
Gdy znaleźliśmy miejsce na pierwszym parkingu i wysiedliśmy z auta, naszym oczom ukazała się niezwykle stroma część wioski, pełna niezliczonych schodów. Zniechęceni wizją wspinaczki, postanowiliśmy spróbować szczęścia i poszukać parkingu gdzieś „wyżej”. W starej części miasteczka, wiele miejsc parkingowych oznaczonych jest znakami informującymi, iż prawo do zatrzymywania się mają wyłącznie mieszkańcy. Udało nam się jednak zaparkować odrobinkę bliżej szczytu, na poboczu jednej z głównych dróg wjazdowych (nie wiemy na ile jest to legalne ale nie staliśmy tam sami i obyło się bez mandatów). Trzeba się liczyć z faktem, że odwiedzając tą miejscowość przydadzą się wygodne buty i chęć na spacer pod górkę.
Vilafamés charakteryzuje się inną atmosferą niż pozostałe top 3 najpiękniejszych lokalnych miejscowości. Ma na to wpływ lokalna architektura. Do budowy użyto tutaj czerwonych kamieni. Niemal każdy budynek ma w sobie czerwony akcent. Poza tym, ku naszemu zdziwieniu, pod koniec października w Vilafamés przewijało się nadal sporo turystów.
Droga do zamku wiedzie przez labirynt przeuroczych uliczek. Są one licznie ozdobione kwiatami, rzeźbami i malunkami, którym podziwianiu sprzyja także niosący się dźwięk śpiewu ptaków. Niewątpliwie jedną z pierwszych rzeczy, którą ciężko przeoczyć, jest gigantyczna wisząca nad ulicą skała. Legenda głosi, że próbowano się jej kiedyś pozbyć, ze względu na zagrożenie obsunięciem. Lokalni mieszkańcy obwiązali skałę linami i próbowali ze wszystkich sił ściągnąć ją na dół. Niestety lub stety, ważący około 2 milionów kilogramów kamień, nawet nie drgnął. Czego nie można powiedzieć o linach, przy pomocy których próbowano się go pozbyć. Liny pękły, a mieszkańcy wylądowali płasko na tyłkach. Od tego czasu nazywani byli „culrojos”, tłumacząc na polski z odrobiną humoru i poprawności politycznej -czerwonopupni.
Mniej więcej w połowie drogi na szczyt, znajduje się Iglesia de la Asunción, czyli Kościół Wniebowzięcia NMP. Niestety jego drzwi były zamknięte, ale sama konstrukcja, położenie i ładny placyk przed budowlą, zdecydowanie cieszą oko. Im bliżej samego zamku, tym widoki na okolicę stawały się piękniejsze. Wstęp na ruiny zamku był całkowicie bezpłatny. Zachowały się z niego bowiem tylko lub aż ściany. Leży on prawie 400m.n.p.m. i otoczony jest dosyć stromymi klifami, pozwalającymi na podziwianie rozległego horyzontu. Na szczycie zamku zorganizowaliśmy sobie romantyczny piknik przy zachodzie słońca, z produktami i napojami przyniesionymi przez nas z domu.
Pod koniec dnia zorientowaliśmy się, że nie mamy wystarczająco dużo czasu, aby zobaczyć wszystko, co miasteczko ma do zaoferowania. Mamy nadzieję, że kiedyś wrócimy, aby zwiedzić kościoły, galerię sztuki, okoliczne jaskinie w których żyli dawniej ludzie, a także stanąć na punkcie widokowym położonym na oddzielnym wzniesieniu i zrobić zdjęcia okolicy!
