Project

Het boren van onze waterput

Om een huis te kunnen bouwen heb je toegang tot water nodig. Niet alleen om beton te kunnen mixen, maar natuurlijk ook om te kunnen leven. Op stukken grond buiten de bebouwde kom zijn er een aantal mogelijkheden om aan water te komen. Al ligt het stuk niet al te ver van een dorp, of wanneer je mazzel hebt, liggen er waterleidingen in de buurt die kunnen worden doorgetrokken naar je terrein. Als dat niet het geval is kun je vaak een aandeel (acciones) kopen in de waterput van een buurman of een gemeenschappelijke put. Of je kunt ervoor kiezen een eigen waterput te maken. Aangezien er geen waterleidingen in de buurt van ons terrein lopen, en de waterput van de buurman vrij ver bij ons vandaan is, hebben we besloten om voor een eigen put te gaan. Hiervoor moet je graven of boren naar de waterspiegel. Iets wat in Spanje makkelijker is gezegd dan gedaan! In Nederland hoef je nauwelijks te graven voordat je water bereikt. Sterker nog, het is een groter probleem om de boel droog te houden! In dit deel van Spanje is de grond hard en rotsachtig en is de waterspiegel niet iets waar je eventjes met een schep naartoe graaft. Voor het maken van een waterput heb je hier de hulp van professionals nodig.

Met dit soort gereedschap kom je een stuk verder dan met een schep

Om meer te weten te komen over het boren naar een waterput in deze regio, en om prijzen te kunnen vergelijken, hebben we contact opgenomen met verschillende bronnenbouwers. De prijs van een waterput wordt voornamelijk bepaald door de diepte van de put. Daarnaast zijn er enkele extra kosten, zoals transportkosten en kosten voor de benodigde vergunningen. Er zijn in Spanje een hoop illegale waterputten, maar wij willen uiteraard een legale put. Vandaar dat we weer enkele maanden hebben moeten wachten op het verkrijgen van de benodigde vergunningen. Na verschillende tragische ongeluken met waterputten, waarvan 1 wereldwijd de krantenkoppen haalde, is het lastiger geworden om een vergunning te krijgen. Gelukkig is het meeste papierwerk gedaan door een ingenieur die samenwerkt met de bronnenbouwer. Papierwerk of geen papierwerk, het is onmogelijk dat iemand ooit in onze bron zal vallen. De metalen buis van de waterput is namelijk maar 18 cm breed. Te smal om in te kunnen vallen. Daarnaast zal de buis een stuk boven het grondniveau eindigen en afgesloten zijn.

We hebben ook met één van onze buren met een waterput gesproken, om een idee te krijgen hoe diep de bron ongeveer zal worden. Zijn waterput is ongeveer 300 meter diep, 140 meter onder het zeeniveau. De put is enkele decennia geleden gemaakt. Destijds maakte men gebruikt van een ander soort technologie. Ieder bedrijf dat wij hebben gecontacteerd boort naar water op dezelfde manier, met behulp van een grote, ronddraaiende boor. Destijds was het meer gebruikelijk om met behulp van een enorm gewicht een gat in de grond te slaan. Met een gewicht van 15.000 kilogram heeft het 2 maanden geduurt om de waterspiegel te bereiken. Op sommige dagen was men met deze manier maar in staat om 3 meter te graven!
De compressor
Water wordt gebruikt om de boor schoon te maken en te koelen
Boren naar water is misschien wat minder indrukwekkend dan een gat slaan met een gewicht van 10 auto’s, maar wij vonden nog steeds aardig indrukwekkend! Op de eerste dag kwam het team aan met drie vrachtwagens, twee grote en één kleine. De kleine vrachtwagen had een kleine hijskraan en wat kleinere benodigdheden, zoals flexibele buizen, die men nodig had voor het boren. Eén van de grote vrachtwagens had een grote hijskraan, een compressor en een aantal grote containers gevuld met water bij zich. De laatste vrachtwagen had achterop een flinke boormachine en had daarnaast metalen buizen bij zich, die zijn gebruikt voor het boren. De compressor is het grote gele apparaat op de foto’s. Dankzij deze machine kan de boor het gesteente gemakkelijker breken, waardoor het boren een stuk sneller gaat. De containers met water werden gebruikt om de boor af te koelen en schoon te maken. Voor het boren kon beginnen werd er een metalen buis, van ongeveer 7 meter, op de boor geschroefd. Vervolgens werd de buis in een verticale positie gebracht, waarna de metalen buis langzaam de grond in werd gedraaid. Zodra de buis was verdwenen, werd er een nieuwe buis opgeschroefd en werd het ritueel herhaald. De grond en het gesteente dat de boor had opgebroken, werd via een buis aan de zijkant afgevoerd. De snelheid van het boren was heel verschillend, vanwege de verschillende steenlagen. Niet elke laag is even hard. Ook waren er veel open ruimtes tussen het gesteente. Ons werd verteld dat door dit soort open ruimtes het boren lastig was. Desondanks heeft men op de eerste dag een diepte van 45 meter weten te bereiken. Zo ver ben ik met mijn schep nog nooit gekomen ;P
Uitzicht tijdens de zonsondergang

Voordat we begonnen met boren hadden we geen idee hoe diep we zouden moeten boren. De bronnenbouwer dacht dat er op ongeveer 250 meter water zou zitten. Met wat pech zou het ook zomaar 300 meter kunnen zijn, zoals bij de buurman. Omdat je per meter moet betalen hoopten wij dat er zo snel mogelijk water zou worden gevonden. Vandaar dat we ervoor hebben gekozen om op een lager gelegen deel te boren, in de hoop dat het water daar minder diep zou zitten! Van tevoren had de bronnenbouwer ons verteld dat het boren waarschijnlijk 5-7 dagen zou duren. Dat bleek gelukkig mee te vallen, want na 4 dagen werd er op een diepte van 210 meter water gevonden! De waterdruk was meer dan voldoende voor een huishouden. Er komt per uur ongeveer 12.000 liter uit de waterput. Ook is de waterput  40 meter minder diep dan we hadden verwacht, dus wij zijn er blij mee!

Nu de waterput is geboord moeten we eerst een pomp installeren voordat we hem ook echt kunnen gebruiken. Dit kan nog even op zich laten wachten, aangezien we op dit moment geen water nodig hebben. We hebben pas water nodig als de bouw van de woning gaat beginnen. Hiervoor hebben we contact met een lokale architect. We hebben al verschillende schetsen en natuurlijk een hoop ideeën. Maar dat is misschien iets voor een volgende blogpost!

Buizen voor de waterput
Een stofwolk tijdens het boren
Overal zeep, modder & water
Hiervoor is dan al die moeite gedaan!

4 reacties

    • New Vidas

      Wij hebben de pomp direct bij het bedrijf besteld dat de waterput heeft geboord. De pompen, en generatoren om een pomp van energie te voorzien, die bij een bouwmarkt te koop zijn hebben meestal niet voldoende vermogen voor een dergelijke diepte. Dus ik zou een specialist in de buurt waar je woont proberen te zoeken. Ook omdat de installatie van een waterpomp niet door iedereen kan worden gedaan. De pomp wordt door een takelwagen geinstalleerd, vervolgens wordt de leiding waar het water doorgaat op de pomp geschroefd. In het boorgat, waarvan de wanden met metalen buizen is versterkt, zit dus nog een leiding die iets minder diep is dan de boordiepte. Aan het uiteinde van die leiding zit de waterpomp vast.

    • New Vidas

      Dat is sterk afhankelijk van de diepte van de put die u wilt boren. Het boren kost ongeveer 60 euro per meter. Dat is inclusief de metalen pijp, de waterleiding en de elektriciteitskabel naar de pomp, maar exclusief vergunningen, waterpomp en generator. Ook moet u er rekening houden dat het ongeveer een jaar kost om de benodigde vergunningen te verkrijgen.

Laat een antwoord achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Instagram
Youtube
LinkedIn
Share